śiwaizm
 
Encyklopedia PWN
śiwaizm,
na płaszczyźnie doktrynalnej skłania się ku adwajtawedancie (wedanta), świat uważa za maję, a jako podstawową metodę wyzwolenia przyjmuje poznanie (dźńana); najważniejsze sekty i szkoły: kapalikowie [‘nosiciele czaszek’] — sekta skrajnych ascetów istniejąca od VI w., paśupatowie (IX–XIV w.) — odłam śiwaickich joginów, w VIII–IX w. śiwaizm kaszmirski stworzył monistyczną szkołę spekulatywną trika, w Tamilnadu (południowe Indie) w XIII w. powstała pluralistyczna doktryna śajwasiddhanty, innym znanym odłamem śiwaizmu była sekta wiraśajwów (wiraśajwów filozofia).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Śiwa, świątynia, Bhubaneśwar, świątynia Lingaradży.fot. J. Szewczyk/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia