śajwasiddhanta
 
Encyklopedia PWN
śajwasiddhanta
[sanskr. śaivasiddhānta ‘ostatecznie ustalona doktryna’, ‘prawda’],
jeden z 3 gł. indyjskich systemów filoz. śiwaizmu, także gł. we współcz. Indiach (zwłaszcza w Tamilnadu) sekta wyznawców Śiwy;
uznaje tradycję wedyjską (Wedy), lecz opiera się bezpośrednio na agamach (pismach doktrynalnych śiwaizmu) i własnym kanonie w języku tamilskim; jego doktryna jest luźno związana z ortodoksyjnymi (bramińskimi) systemami filozofii ind.; jego gł. kategorie to: Bóg (pati), dusze (paśu) oraz więzy (paśa), kategorie drugorzędne stanowią 36 tzw. takości (tattwa), które składają się na świat fenomenalny; śajwasiddhanta to system dualistyczny (istnieje Bóg i odwieczna pramateria) i pluralistyczny (istnieje wiele nie stworzonych przez Boga dusz).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia