najanmarowie, najanarowie
grupa tamilskich mistyków, poetów i świętych śiwaickich (wg tradycji 63);
[tamilskie nāyaṉmār ‘pan’, ‘wódz’],
najanmarowie
Encyklopedia PWN
w hagiografii tamilskiej poświęcono im kilka utworów; najważniejszym dziełem opisującym żywoty n. jest Perijapuranam [‘wielka purana’], skomponowana przez poetę Sekkilara (XII w.); utwory poetyckie n. (zbiór 12 ksiąg) Tirumuraj [‘święty kanon’] stanowią kanon tamilskiego śiwaizmu; podstawowy zrąb został skompilowany w XI w. przez poetę i nauczyciela Nambiego Andara Nambiego; 7 pierwszych ksiąg zw. Tewaram zawiera hymny 3 głównych n. — poetów okresu bhakti — Tiruńanasambandara (Sambandar), Tirunawukkarasara (Appar) i Sundaramurttiego (Sundarar); księga 8. zawiera dzieła Manikkawasahara, księgi 9. i 11. są zbiorem kompozycji różnych n., m.in. poetki Karajkkalammajjar (ok. V w.), a także kompilatora Tirumuraj; 10. księgę stanowi utwór Tirumandiram Tirumulara; całości dopełnia Perijapuranam Sekkilara, którą włączono do kanonu jako 12. księgę.
