Pandjowie, tamilskie Pāṇṭya,
dynastia tamilska władająca do XVI w. najbardziej na południe wysuniętymi obszarami Indii;
Pandjowie
Encyklopedia PWN
najwcześniejsze dzieje Pandjów są mało znane; o istnieniu ich państwa wspominał Megastenes (IV w. p.n.e.); w VI–XVI w. rządzili południowych Indii (stol. — Maduraj); przejściowo ich władza obejmowała ziemie Ćerów (Kerala), Ćolów (na północy) i Cejlon; początkowo wyznawcy dźinizmu, następnie stali się śiwaitami (śiwaizm); za ich czasów zaczęła się rozwijać najdawniejsza poezja tamilska; umacnianie się od XIV w. wpływów muzułm. na Dekanie osłabiło potęgę Pandjów; do końca XVI w. wszystkie ich ziemie znalazły się w innych rękach.
