Odo
Encyklopedia PWN
z dynastii Robertyngów, król Francji (zachodniofrankijski) od 888, syn Roberta Mocnego hr. Paryża, brat Roberta I
Odo z Cluny, ur. 878, zm. 942,
fr. kompozytor, opat klasztoru w Cluny;
lekarz bakteriolog i immunolog, działacz społ.; jeden z twórców pol. mikrobiologii;
niem. teolog, liturgista, historyk i religioznawca, benedyktyn;
oda
patetyczny utwór wierszowany, opiewający wybitną postać, ważne wydarzenie historyczne, wzniosłą ideę;
[gr.],
oda
muz. forma wok.-instrumentalna zbliżona do kantaty, popularna od 2. poł. XVII w., zwłaszcza w muzyce ang. (ody H. Purcella i G.F. Händla na dzień św. Cecylii);
[gr.],
Materiały dodatkowe
Ilustracje
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
