oda
muz. forma wok.-instrumentalna zbliżona do kantaty, popularna od 2. poł. XVII w., zwłaszcza w muzyce ang. (ody H. Purcella i G.F. Händla na dzień św. Cecylii);
[gr.],
oda
Encyklopedia PWN
także finałowa część IX Symfonii L. van Beethovena (Oda do radości do słów F. Schillera).
