Bhagawadgita
Gita, Pieśń Pana, sanskrycki poemat rel.-filoz., część VI księgi indyjskiego eposu Mahabharata, zawierający kwintesencję doktryny hinduizmu.
[sanskr. bhagavān ‘ten, któremu należy się udział’, ‘pan’, ‘bóg’, ‘wzniosły’, gītā ‘święta pieśń’],