atman
 
Encyklopedia PWN
atman
[sanskr. at ‘oddychać’, an ‘poruszać się’, atman ‘jaźń’, ‘istota rzeczy’, ‘natura’, ‘cecha charakterystyczna’, zaimek zwrotny ‘się’],
filoz. ind. w filozofii i religiach indyjskich odwieczny, niezniszczalny pierwiastek duchowy tkwiący w istotach;
od ok. VIII w. p.n.e. (zwłaszcza w wedancie Śankary) utożsamiano atman, czyli istotę indywidualnej świadomości z brahmanem — istotą wszechświata, zakładając jednoczesność obu; w rezultacie przez poznanie jaźni jednostkowej drogą swoistej implozji duchowej można osiągnąć stan całkowitej wolności atman jako identycznego z brahmanem, czyli wyzwolenie (moksza).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia