Pandawowie
 
Encyklopedia PWN
Pandawowie, sanskr. Pāṇḍava,
określenie patronimiczne 5 synów władcy Hastinapury — Pandu, bohaterów Mahabharaty;
P. zostali spłodzeni przez bogów: Dharmę (Judhiszthira), Waju (Bhima), Indrę (Ardźuna) i Aświnów (bliźniacy Nakula i Sahadewa); Pandu nie mógł mieć potomstwa z powodu ciążącego na nim przekleństwa; P. urodzili się z 2 matek: Kunti (Judhiszthira, Bhima, Ardźuna) i Madri (Nakula i Sahadewa); osieroceni w dzieciństwie, zostali przygarnięci przez brata Pandu, Dhrytarasztrę, i wychowywali się na dworze w Hastinapurze wraz z jego synami Kaurawami; P. mieli wspólną żonę, Draupadi; rywalizacja P. i Kaurawów, która zakończyła się bratobójczą walką na Polu Kurów (Kurukszetra) stanowi gł. wątek Mahabharaty.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia