Uddjotakara

Uddjotakara, Uddyotākāra, zw. też Bharadwadźa, Paśupataćarja, ur. ok. 550, zm. ok. 610,

indyjski filozof i logik;

pochodził z Pendżabu, należał do śiwaickiej grupy rel. paśupatów (śiwaizm), przedstawiciel systemu filoz. njaja; autor traktatu epistemologiczno-log. Njaja-warttika [‘objaśnienia logiki’] znanego też jako Njaja-bhaszja-warttika [‘objaśnienia do komentarza logicznego’] będącego podkomentarzem do dzieła Njaja-bhaszja [‘komentarz logiczny’] Pakszilaswamina Watsjajany; U. polemizował w swej pracy z buddystami (Wasubandhu, Dignaga), jednocześnie włączając i twórczo przekształcając buddyjskie rozwiązania log. (np. reguły i kryteria poprawności wnioskowania); podejmował też kwestie znaczenia (spór o uniwersalia) oraz dowodził realności świata zewn.; szczególnie ważny jest jego wkład w rozwój indyjskich koncepcji poznania zmysłowego (percepcji); traktat stanowi cenne źródło do rekonstrukcji zaginionych sanskryckich prac myślicieli buddyjskich (zwłaszcza Dignagi).