płynność

płynność,

ekon. w znaczeniu ogólnym dostępność funduszy w celu zaspokojenia roszczeń; łatwość, z którą można jedne aktywa wymienić na inne bez strat wartości nominalnej.

Stopień płynności zależy od tego, jak szybko da się aktywa zamienić na gotówkę. Najbardziej płynnymi aktywami są pieniądze, ponieważ mogą być w każdej chwili wymienione na wszystkie in. rodzaje aktywów dostępnych w kraju (wyjątkiem jest sytuacja hiperinflacji, gdy jest korzystniej posiadać „realne” aktywa). Mniej płynne są czeki wypisywane w ciężar depozytów bankowych, ponieważ nie są one powszechnie akceptowane. Płynność maleje wraz z przechodzeniem ku in. instrumentom finansowym (jak np. obligacje, akcje, udziały) oraz ku niefinansowym formom gromadzenia bogactwa (jak np. nieruchomości). Stopień płynności niegotówkowych aktywów jest funkcją kosztów, które ich posiadacz musi ponieść, aby znaleźć nabywcę oraz skłonić go do zamiany gotówki na dane aktywa. Podmioty gospodarcze (w tym gospodarstwa domowe) kształtują stopień płynności utrzymywanego przez siebie portfela aktywów pod wpływem oczekiwań co do przyszłych cen, płac i dochodów, stopy procentowej, zysków, rozmiarów przyszłych obrotów itp.

Według J.M. Keynesa nie ma absolutnego standardu płynności, można co najwyżej mówić o skali płynności, która jest zmienna w czasie i zależna od zwyczajów i instytucji (np. współcześnie ziemię i nieruchomości uważa się za aktywa mało płynne, gdy w przeszłości uznawano je za aktywa bardzo płynne z uwagi na wysoki stopień rozwoju rynków, na których dokonywano nimi transakcji). Skala ta daje się odtworzyć za pośrednictwem rekompensaty za rezygnację z płynności, której oczekują posiadacze bogactwa. Rekompensatą tą są odsetki; dlatego im mniej płynne są aktywa, tym wyższa musi być oczekiwana rekompensata.

W bankowości płynność odnosi się do możliwości zaspokojenia przez bank żądań klientów posiadających w nim depozyty; wiąże się więc z ilością gotówki posiadanej przez bank oraz z ilością krótkoterminowych środków finansowych. W odniesieniu do bilansu płatniczego płynność oznacza zdolność kraju do pokrycia deficytów na rachunkach zewnętrznych. Płynność międzynarodowa to suma wszystkich krajowych rezerw dewizowych. Na rynku papierów wartościowych płynność odnosi się do liczby dostępnych instrumentów finansowych nadających się do sprzedaży.