dyskonto
ekon. potrącenie, odliczenie z góry przez bank odsetek od weksli, czeków, papierów wartościowych, które mają późniejszy termin płatności.
[wł.],
dyskonto
Encyklopedia PWN
Wysokość dyskonta zależy od stopy dyskontowej (wskaźnik procentowy, ustalony w skali rocznej, stanowiący podstawę obliczenia), sumy nominalnej i terminu płatności; banki centralne, ustalając własną stopę dyskontową, regulują ilość pieniądza w obiegu i popyt na kredyt; podniesienie stopy dyskonta spowolnia rozwój gospodarczy, a więc zmniejsza zapotrzebowanie na kredyt; jej obniżenie pobudza aktywność gospodarczą.
