banking principle
ekon. zasada emitowania pieniądza głosząca, że nie należy ustalać sztywnych granic dla emisji banknotów i że pomiędzy ilością pieniądza w obiegu i jego wartością nie ma ścisłego związku (z zastrzeżeniem, że istnieje wymienialność banknotów na złoto).
[bạ̈ŋkıŋ prı̣nsəpəl; ang., ‘bankowa zasada’]
,
