kopiowanie
 
Encyklopedia PWN
kopiowanie
[łac.],
proces otrzymywania kopii, tj. odtwarzania obrazów oryginałów (tekstów, rysunków kreskowych, fotografii, obrazów malowanych) na różnych podłożach.
Termin „kopiowanie” zazwyczaj odnosi się do procesów stosowanych w celu otrzymania niewielkiej liczby kopii oryginału, w odróżnieniu od procesu drukowania, służącego do wytwarzania w zasadzie dowolnej liczby kopii (odbitek drukarskich). Najczęściej stosuje się k. przy użyciu materiałów światłoczułych, tj. metodami fotochemicznymi lub fotofiz. (elektrofotografia), oraz k. natryskowe i termotransferowe, a także magnetograf. (magnetografia).
Do metod fotochemicznych zalicza się metody fot. (przy użyciu światłoczułych materiałów fotograficznych), diazotypię, cyjanotypię. Otrzymane kopie mogą być jednokolorowe, np. czarno-białe lub wielobarwne. K. metodami fotochemicznymi obejmuje: proces naświetlania warstwy światłoczułej naniesionej na odpowiednie podłoże (metal, folię z tworzywa sztucznego, papier) promieniowaniem świetlnym (przechodzącym przez formę kopiową lub od niej odbitym), wywoływanie warstwy naświetlonej w odpowiednim wywoływaczu, zależnym od rodzaju materiału światłoczułego. Rozróżnia się m.in. k.: stykowe, projekcyjne, refleksyjne. W przypadku k. stykowego negatyw lub diapozytyw obrazu oryginału na przezroczystym podłożu bezpośrednio przylega do materiału światłoczułego, na którym powstaje kopia, i nie jest możliwa zmiana jej formatu; jest przeprowadzane w kopioramie — urządzeniu wyposażonym w źródło światła aktynicznego (o długości fali odpowiadającej czułości warstwy światłoczułej) oraz w pompę wytwarzającą podciśnienie zapewniające dobre przyleganie formy kopiowej do warstwy światłoczułej. K. projekcyjne daje możliwość zmiany formatu kopii; polega na rzutowaniu obrazu oryginału (na przezroczystym lub nieprzezroczystym podłożu) przez układ opt. (obiektyw) na materiał światłoczuły, np. błonę fotoreprodukcyjną, umieszczoną w aparacie fotograficznym. W procesie k. refleksyjnego stosuje się folie fot. na podłożu przezroczystym z warstwą fot. o tak dobranej światłoczułości, aby reakcja umożliwiająca powstanie na niej obrazu następowała dopiero przy drugim przejściu promieniowania (pada ono na powierzchnię oryginału po przejściu przez przezroczyste podłoże folii i warstwę fot., odbija się od jasnych miejsc powierzchni oryginału i ponownie, przechodząc przez folię, wywołuje reakcję w warstwie fot. w miejscach odpowiadających jasnym elementom oryginału).
K. natryskowe polega na natryskiwaniu na podłoże drukowe specjalnych atramentów lub stopionych wosków (o barwach podstawowych) przy użyciu głowicy sterowanej komputerem, w wyniku czego powstaje wielobarwny rysunek będący kopią oryginału. W procesie k. termotransferowego stosuje się specjalne folie termotransferowe zawierające barwniki barw podstawowych, które są przenoszone za pomocą głowicy termicznej sterowanej komputerem na podłoże, w wyniku czego powstaje na nim kopia oryginału.
K. można podzielić na k. negatywowe, prowadzące do otrzymania kopii oryginału odznaczającej się odwróceniem jasności lub barw elementów w stosunku do oryginału, oraz k. pozytywowe, w którym rysunek kopii jest pod tym względem identyczny z oryginałem.
Odrębnym rodzajem k. jest k. fotoreprodukcyjne, stanowiące jeden z etapów niektórych metod wytwarzania form drukowych (chemigrafia, fotograwiura, offset). W metodach tych stosuje się formy kopiowe, złożone z negatywów fot. lub diapozytywów oryginału, przygotowanych w procesie fotoreprodukcji poligraficznej lub metodą ctfilm. W przypadku form do drukowania wielobarwnego przygotowuje się wyciągi barwne lub stosuje raster.
Herbert Czichon
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia