diazotypia
metoda kopiowania rysunków kreskowych na papierze pokrytym warstwą światłoczułego związku diazoniowego;
[gr.],
dwuazotypia,
diazotypia
Encyklopedia PWN
wykonany na przezroczystym materiale rysunek nakłada się na papier i naświetla lampami, np. jarzeniowymi; w miejscach nie zakrytych rysunkiem następuje pod wpływem światła rozpad związku diazoniowego (fotoliza); naświetlony papier wywołuje się w parach amoniaku — w miejscach nie naświetlonych powstają barwniki azowe, tworzące rysunek (niebieski, brunatny lub czarny); kopie uzyskane w ten sposób często są nazywane kopiami ozalidowymi lub ozalidami (od nazwy papieru dwuazotypowego ozalid niem. firmy Kalle AG).
