kopiowa forma

kopiowa forma,

poligr. zestaw oryginałów (tekstów, rysunków kreskowych, fotografii) lub ich negatywów albo diapozytywów, przygotowany zgodnie z zamierzonym układem typograficznym;

służy do wytworzenia formy drukowej w procesie kopiowania; w przypadku oryginałów wielobarwnych dla każdego wyciągu barwnego (fotoreprodukcja) przygotowuje się oddzielną f.k.

Rozróżnia się f.k. wykonywane ręcznie i elektronicznie (przy użyciu komputera). W pierwszym przypadku przykleja się odpowiednio rozmieszczone oryginały, negatywy (f.k. negatywowa) lub diapozytywy (f.k. pozytywowa) na wspólnym podłożu, przezroczystym (najczęściej folii poliestrowej) lub nieprzezroczystym (np. arkuszu kartonu, naklejonego na płytę aluminiową, lub białej folii poliestrowej). F.k. na przezroczystym podłożu poddaje się kopiowaniu stykowemu na warstwę światłoczułą, f.k. na podłożu nieprzezroczystym — kopiowaniu projekcyjnemu.

W procesie elektronicznym otrzymywania f.k. oryginały są przetwarzane za pomocą specjalnych programów komputerowych na postać cyfrową, a następnie wyświetlane na ekranie monitora, co umożliwia ich wzajemne rozmieszczenie. Obraz oglądany na ekranie jest przenoszony na błonę fotoreprodukcyjną naświetlaną wiązką lasera, sterowaną komputerem (ctfilm), w wyniku czego powstaje f.k. na przezroczystym podłożu. Jeśli zamiast błony fot. jest naświetlana płyta aluminiowa z wysokoczułą warstwą foto- lub termoczułą, otrzymuje się bezpośrednio formę drukową (ctplate).