elektrografia
 
Encyklopedia PWN
elektrografia
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, gráphō ‘piszę’],
jonografia,
poligr. jedna z metod wytwarzania kopii;
stosuje się w niej cylinder drukowy pokryty warstwą dielektryka, tzw. warstwą elektrograficzną; warstwę ładuje się elektrycznie w określonych miejscach, zgodnie z rysunkiem oryginału, za pomocą strumienia jonów wytwarzanego w urządzeniu sterowanym komputerem; w wyniku tego procesu w warstwie powstaje utajony obraz elektrostatyczny; wywoływanie obrazu i jego przeniesienie oraz utrwalenie na podłożu drukowym odbywa się w taki sam sposób jak w metodzie elektrofotografii; metody elektrograficzne służą do wykonywania kopii w urządzeniach zw. elektrokopiarkami oraz do drukowania cyfrowego. Metoda elektrografii została oprac. w końcu lat 90. XX w.; (w przyszłości może zastąpić elektrofotografię ze względu na wysoką odporność na ścieranie warstw elektrograficznych i związaną z tym trwałość elektrokopiarek).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia