-
Pascha→ Pesach.[gr. < hebr.],
-
Pascha→ Wielkanoc.[gr. < hebr.],
-
Pasjareligiozn. opisane w Ewangeliach cierpienie Jezusa Chrystusa w ostatnim dniu jego życia, → Męka Pańska.[łac. passio ‘męka’, ‘cierpienie’],
- pilnujący, doglądający pasącego się bydła, owiec itp.; przez wieki p. zyskał szczególnie bogatą symbolikę kulturową i religijną;
-
patriarchatreligiozn. w chrześcijaństwie nazwa urzędu piastowanego przez patriarchę lub nazwa Kościoła wraz z administrowanym przez niego terytorium, na czele którego stoi patriarcha;[łac. < gr.],
-
patronreligiozn. w katolicyzmie i prawosławiu święty, którego imię nadawane jest przy chrzcie, i którego opiece powierza się osoby, grupy społ. (np. cechy), kościoły, miasta, narody i kraje.[łac.],
-
paw, paw indyjski, Pavo cristatus,ptak z rodziny kurowatych (Phasianidae);
- najważniejszy misjonarz i teolog wczesnego chrześcijaństwa, zw. Apostołem Narodów.
-
Paxmit. rzym. personifikacja pokoju;[łac., ‘pokój’],
- międzynar. federacja organizacji intelektualistów katol., składająca się z 2 gałęzi: studenckiej, zał. 1921 we Fryburgu (Szwajcaria), oraz akademickiej i profesjonalnej, zał. 1947 w Rzymie;
-
Pegaz, gr. Pḗgasos,mit. gr. skrzydlaty rumak;
- bóg-stwórca w wierzeniach afryk. ludu Bambara (Afryka Zachodnia);
-
Perseusz, Perseús,mit. gr. syn Zeusa i Danae, córki Akrisiosa, króla Argos;
- w koncepcjach eschatologicznych wielu religii miejsce przebywania lub stan dusz zmarłych, skazanych za grzechy popełnione na ziemi;
- szt. plast. ozdoba palca w formie obrączki, w wierzchniej części zwykle rozszerzona i zawierająca oprawny kamień lub kamienie, tłok pieczętny (sygnet) lub inne elementy o charakterze dekoracyjnym, ideowym.
-
Pięćdziesiątnica, gr. pentēkostḗ, zw. Zielonymi Świątkami,chrześcijańskie święto obchodzone na pamiątkę Zesłania Ducha Świętego na apostołów w 50. dniu po Wielkanocy;
-
Pięćdziesiątnica, Święto Tygodni, hebr. Szawuot,
- jeden z apostołów Jezusa, przywódca grona Dwunastu i Kościoła pierwotnego.
- religiozn. termin funkcjonujący w religiach w 2 znaczeniach: 1) zapisu, którego znaki są uznawane za manifestację sacrum (gł. w magii i ezoteryczno-inicjacyjnych nurtach religii); 2) spisanych tekstów (świętych ksiąg), będących przedmiotem kultu jako materializacja Słowa Bożego lub ze względu na ich szczególny autorytet religijny.
-
Plejady, Pleiádes,mit. gr. uważane za córki Atlasa (po raz pierwszy u Hezjoda) i Okeanidy Plejone (Alkione, Merope, Kelajno, Elektra, Sterope, Tajgete, Maja), siostry Hiad;