• pilnujący, doglądający pasącego się bydła, owiec itp.; przez wieki p. zyskał szczególnie bogatą symbolikę kulturową i religijną;
  • patriarchat
    [łac. < gr.],
    religiozn. w chrześcijaństwie nazwa urzędu piastowanego przez patriarchę lub nazwa Kościoła wraz z administrowanym przez niego terytorium, na czele którego stoi patriarcha;
  • patron
    [łac.],
    religiozn. w katolicyzmie i prawosławiu święty, którego imię nadawane jest przy chrzcie, i którego opiece powierza się osoby, grupy społ. (np. cechy), kościoły, miasta, narody i kraje.
  • paw, paw indyjski, Pavo cristatus,
    ptak z rodziny kurowatych (Phasianidae);
  • Paweł, Paweł Apostoł, Paweł z Tarsu, święty, ur. ok. 10 r., zm. między 64 a 67 r.,
    najważniejszy misjonarz i teolog wczesnego chrześcijaństwa, zw. Apostołem Narodów.
  • Pax
    [łac., ‘pokój’],
    mit. rzym. personifikacja pokoju;
  • międzynar. federacja organizacji intelektualistów katol., składająca się z 2 gałęzi: studenckiej, zał. 1921 we Fryburgu (Szwajcaria), oraz akademickiej i profesjonalnej, zał. 1947 w Rzymie;
  • Pegaz, gr. Pḗgasos,
    mit. gr. skrzydlaty rumak;
  • bóg-stwórca w wierzeniach afryk. ludu Bambara (Afryka Zachodnia);
  • Perseusz, Perseús,
    mit. gr. syn Zeusa i Danae, córki Akrisiosa, króla Argos;
  • w koncepcjach eschatologicznych wielu religii miejsce przebywania lub stan dusz zmarłych, skazanych za grzechy popełnione na ziemi;
  • szt. plast. ozdoba palca w formie obrączki, w wierzchniej części zwykle rozszerzona i zawierająca oprawny kamień lub kamienie, tłok pieczętny (sygnet) lub inne elementy o charakterze dekoracyjnym, ideowym.
  • Pięćdziesiątnica, gr. pentēkostḗ, zw. Zielonymi Świątkami,
    chrześcijańskie święto obchodzone na pamiątkę Zesłania Ducha Świętego na apostołów w 50. dniu po Wielkanocy;
  • Pięćdziesiątnica, Święto Tygodni, hebr. Szawuot,
  • Piotr, Piotr Apostoł, Szymon Piotr, święty, data ur. nieznana, zm. ok. 64 r. n.e.,
    jeden z apostołów Jezusa, przywódca grona Dwunastu i Kościoła pierwotnego.
  • religiozn. termin funkcjonujący w religiach w 2 znaczeniach: 1) zapisu, którego znaki są uznawane za manifestację sacrum (gł. w magii i ezoteryczno-inicjacyjnych nurtach religii); 2) spisanych tekstów (świętych ksiąg), będących przedmiotem kultu jako materializacja Słowa Bożego lub ze względu na ich szczególny autorytet religijny.
  • Plejady, Pleiádes,
    mit. gr. uważane za córki Atlasa (po raz pierwszy u Hezjoda) i Okeanidy Plejone (Alkione, Merope, Kelajno, Elektra, Sterope, Tajgete, Maja), siostry Hiad;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia