• Nawie,
    w wierzeniach słowiańskich miejsce przebywania dusz zmarłych.
  • nektar
    [gr., być może zapożyczenie z egip. ntry ‘boski’],
    mit. gr. napój bogów;
  • Neptun, Neptunus,
    mit. rzym. staroitalski bóg wód słodkich, po utożsamieniu z Posejdonem także bóstwo morskie;
  • Nestor, Néstōr,
    mit. gr. król Pylos (obecnie Pilos, Mesenia), syn Neleusa i Chloris;
  • Ngai, Engai,
    Istota Najwyższa u Masajów (Kenia, Tanzania), ludów Gikuju i Kamba (Kenia);
  • niebo,
    religiozn.:
  • Nike, Níkē
    [gr., ‘zwycięstwo’],
    mit. gr. personifikacja zwycięstwa, również epitet Ateny;
  • Nikon, właśc. Nikita Minow, ur. 24 V 1605, Wieldiemanowo k. Niżniego Nowogrodu, zm. 17 VIII 1681, Jarosław,
    patriarcha Moskwy i całej Rusi;
  • Niue
    [njụ:eı],
    terytorium stowarzyszone z Nową Zelandią, w Polinezji, na wyspie Niue, w południowej części Oceanu Spokojnego, ponad 2000 km od Auckland
  • Norfolk
    [nọ:rfək] Wymowa,
    terytorium zamor. Australii na wyspach Norfolk, Philip i Nepean, w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego, ok. 1500 km na północny wschód od Sydney;
  • Nowa Kaledonia,
    terytorium zamorskie Francji w Oceanii, w Melanezji, na wyspach Nowa Kaledonia, Lojalności, Pins, Huon, Belep, Chesterfield i Walpole;
  • nowenna
    [łac. novem ‘dziewięć’, novendialis ‘dziewięciodniowy’],
    w liturgii katol. nabożeństwo 9-dniowe, odprawiane jako przygotowanie do udziału w uroczystości kośc., przed ważnym wydarzeniem życiowym lub w jakiejś konkretnej intencji.
  • Nowowiejski Antoni Julian, błogosławiony, ur. 11 II 1858, Lubienia, zm. 28 V 1941, Działdowo,
    biskup płocki, liturgista, historyk; 1999 beatyfikowany (w gronie 108 polskich męczenników z czasów II wojny światowej);
  • Nu, Nun,
    w religii staroż. Egiptu określenie boskiej prasubstancji, chaotycznie wypełniającej wszechświat przed aktem stworzenia, a potem otaczającej uporządkowany świat;
  • oblaci
    [łac. oblatio ‘zaofiarowanie’, ‘przyrzeczenie wytrwania’],
  • oblaci
    [łac. oblatio ‘zaofiarowanie’, ‘przyrzeczenie wytrwania’],
    misjonarze-oblaci, Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, Congregatio Missionariorium Oblatorum Sanctissimae et Immaculatae Virginis Mariae (OMI),
  • obrazoburstwo,
    spontaniczna lub zorganizowana akcja niszczenia obrazów i figur dekorujących chrześc. świątynie, motywowana chęcią powrotu do zapisanego w bibl. Księdze Wyjścia zakazu przedstawiania Boga i wszelkich istot żywych.
  • obrazoburstwo,
    teol., religiozn. → ikonoklazm.
  • oficjum
    [łac. officium ‘służba’, ‘urząd’]:
  • oficjum
    [łac. officium ‘służba’, ‘urząd’],
    lit.:
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia