• wali, wālī,
    w islamie „święty”, człowiek, któremu Bóg dał za zasługi dla islamu specjalne błogosławieństwo (baraka, karama);
  • warna
    [sanskr. varṇa ‘barwa’, ‘stan’],
    w tradycyjnym indyjskim ustroju społ. określenie 4 stanów (kapłani bramini, wojownicy kszatrijowie, kupcy wajśjowie, służebni śudrowie).
  • Wawrzyniec, święty, data ur. nieznana, zm. 6 VIII 258, Rzym,
    męczennik, wg tradycji diakon.
  • Wenus, Wenera, łac. Venus
    [‘miłość (fizyczna)’, ‘wdzięk’, ‘urok’],
    mit. rzym. bogini miłości i pożądania;
  • Westa, Vesta
    [łac., ‘ognisko’],
    mit. rzym. bogini ogniska państw. podtrzymywanego przez westalki;
  • węże, Serpentes (Ophidia),
    podrząd gadów łuskonośnych, współcześnie 2930 gat., zamieszkujących lądy i wyspy całego świata, z wyjątkiem Arktyki, Antarktydy, Islandii, Irlandii, Nowej Zelandii i mniejszych wysp oceanicznych, a także ciepłe wody O. Indyjskiego i Oceanu Spokojnego.
  • wieża,
    arch. budowla o znacznej wysokości i małej powierzchni podstawy, wzniesiona na planie koła, czworoboku lub wieloboku, wolno stojąca lub w zespole architektonicznym;
  • Wiktoria, Victoria
    [łac., ‘zwycięstwo’],
    mit. rzym. bogini zwycięstwa, utożsamiania z gr. Nike;
  • wiktoryni,
    kongregacja klasztorów kanoników reguły św. Augustyna, skupiona wokół podparyskiego opactwa Św. Wiktora, zał. przez Wilhelma z Champeaux w pocz. XII w.
  • wilkołak,
    w folklorze człowiek całkowicie lub częściowo przemieniony w wilka podczas pełni księżyca, z własnej lub cudzej woli, przez moc magiczną.
  • wina,
    religiozn. w teologii chrześc. poczucie odpowiedzialności człowieka za uczynione zło, świadomość stanu grzeszności;
  • władyka
    [ros.],
    tytuł honorowy duchownych w słowiańskich Kościołach prawosławnych;
  • Wulkan, Volcanus, Vulcanus,
    mit. rzym. bóg niszczycielskiego ognia;
  • Yao, żył na przeł. XXIV i XXIII w. p.n.e.,
    mityczny władca Chin;
  • Zachariasz, żył w VI w. p.n.e.,
    jeden z bibl. 12 proroków mniejszych;
  • Zachariasz, żył w I w. p.n.e.,
    postać z Biblii, ojciec Jana Chrzciciela, mąż Elżbiety;
  • Zefir, Zéphyros,
    mit. gr. bóstwo wiatru zachodniego;
  • Ziemia, symbol ,
    trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, której powierzchnia jest jedynym znanym miejscem we Wszechświecie, gdzie rozwinęło się życie;
  • znak,
    teol.:
  • zoomorfizm
    [gr. zṓon ‘zwierzę’, morphḗ ‘kształt’],
    teriomorfizm,
    religiozn. przedstawianie bogów w postaci zwierząt lub z cechami zwierzęcymi;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia