• Aaron, ok. 1. poł. XIII w. p.n.e.,
    wg biblijnej Księgi Wyjścia starszy brat Mojżesza, z pokolenia Lewiego, pierwszy arcykapłan izraelski.
  • Abba
    [gr. < aram., ‘ojciec’]
    w żydowskiej literaturze pozabiblijnej słowo o znaczeniu świeckim;
  • Abel,
    postać biblijna,
  • Acheloos, Achelṓos,
    mit. gr. bóstwo rzeczne, uosobienie największej rzeki Grecji.
  • Adonis, Ádōnis,
    mit. gr. mityczna postać o wschodnim pochodzeniu;
  • adoracja
    [łac.],
    cześć, uwielbienie, zachwyt.
  • adoracja
    [łac. adoratio ‘ubóstwianie’, ‘uwielbienie’],
    religiozn. oddawanie czci Bogu lub przedmiotom kultu rel., zwykle w określonej formie.
  • Agnieszka
    [gr. hagneía ‘czystość’, ‘nieskalaność’, łac. agnus ‘baranek’],
    święta, ur. 291, zm. 304, Rzym,
    dziewica i męczennica rzym. z czasów prześladowań chrześcijan za ces. Dioklecjana;
  • agrafa
    [gr. ágraphos ‘niezapisany’],
    agrafon,
    powiedzenia przypisywane Jezusowi, lecz niepoświadczone w 4 Ewangeliach kanonicznych;
  • Ahaswer, Ahaswerus, Achaszwerosz, Żyd Wieczny Tułacz,
    postać z legendy powstałej prawdopodobnie w XIII w. w jednym z katolickich klasztorów angielskich, rozpowszechnionej później w całej Europie;
  • Ahaswer, Ahaswerus, Achaszwerosz,
    wg Biblii król perski, jeden z bohaterów Księgi Estery, utożsamiany z Kserksesem (panował 486–465 p.n.e.).
  • Ajas, Ajaks, zw. Małym, gr. Aías,
    mit. gr. syn Ojleusa, uczestnik wyprawy trojańskiej na czele 40 okrętów;
  • Ajas, Ajaks, zw. Wielkim, gr. Aías,
    mit. gr. syn Telamona, król Salaminy;
  • akatyst
    [gr. akáthistos ‘nie siedzący’],
    hymn ku czci Bogurodzicy, śpiewany przez pierwsze 4 soboty Wielkiego Postu;
  • akatyst
    [gr. akáthistos ‘nie siedzący’],
    w liturgii bizantyńskiej nabożeństwo złożone z modlitw i pieśni ku czci Chrystusa, Najświętszej Marii Panny i świętych, odmawianych i śpiewanych na stojąco.
  • akomodacja
    [łac. accomodatio ‘przystosowanie’],
    teol. metoda działalności misyjnej Kościoła katolickego;
  • Aksum, Āksum,
    m. w północnej Etiopii w regionie Tigraj, na Wyż. Abisyńskiej, na wys. ok. 2300 m. —
  • Alandzkie, Wyspy, fiń. Ahvenanmaa Wymowa, szwedz. Åland,
    region autonomiczny Finlandii, na Morzu Bałtyckim;
  • alawici,
    sekta muzułmańska, → nusajryci.
  • Aleksander,
    mit. gr. jedno z imion → Parysa.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia