paw
 
Encyklopedia PWN
paw, paw indyjski, Pavo cristatus,
ptak z rodziny kurowatych (Phasianidae);
wyraźny dymorfizm płciowy, samica do 90 cm, samiec do 200–225 cm, z czego co najmniej połowa przypada na tren tworzony przez bardzo silnie wydłużone pokrywy nadogonowe; właściwe pióra ogona (sterówki), znacznie krótsze, stanowią podporę dla trenu w czasie toków; pióra trenu brązowozielone i metalicznie połyskujące, na końcu wielkie tzw. pawie oka, ubarwione czarno, niebiesko, płowo i żółto; na głowie samca czub z piór; wszystkożerny; w porze godów samce tokują, wykonując osobliwe tańce; żyje w małych stadkach; noc spędza na drzewach; zamieszkuje lasy Płw. Indyjskiego i Cejlonu, gdzie jest otaczany kultem; jest lubianym ptakiem ozdobnym; w Europie są hodowane 3 odmiany: biała, czarnoskrzydła i plamkowana; oprócz pawia indyjskiego występują 2 gat. pawi: paw złoty, Pavo muticus, i paw kongijski, Afropavo congensis.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Paw (Pavo cristatus) fot. J. Wolski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia