jałtańska konferencja 4–11 II 1945, konferencja krymska,
konferencja w Jałcie na Krymie przywódców mocarstw walczących z Niemcami w czasie II wojny światowej: premierów ZSRR (J. Stalin) i Wielkiej Brytanii (W. Churchill) oraz prezydenta Stanów Zjednoczonych (F.D. Roosevelt),
jałtańska konferencja
Encyklopedia PWN
omówiono wówczas problemy współdziałania strategicznego w końcowej fazie działań wojennych przeciw Niemcom i przystąpienia ZSRR do wojny przeciw Japonii; podjęto wstępne decyzje w sprawie powojennego układu stosunków międzynarodowych w Europie (sprawa granic, reparacji, demilitaryzacji, demokratyzacji i podziału pokonanych Niemiec), oznaczające nieformalny podział stref wpływów między ZSRR a USA i Wielką Brytanią, oraz zwołania konferencji założycielskiej ONZ. W sprawie polskiej (strefa wpływów ZSRR) zadecydowano o reorganizacji Rządu Tymczasowego; uznano, że wschodnia granica Polski powinna przebiegać wzdłuż tzw. linii Curzona (co oznaczało utratę prawie połowy przedwojennego terytorium państwa) oraz zapowiedziano przesunięcie granic Polski na północ i zachód; przeciwko postanowieniom k.j. protestował rząd RP na uchodźstwie oraz władze polskie państwa podziemnego, które jednocześnie deklarowały gotowość ułożenia stosunków z ZSRR i udziału w powołaniu rządu jedności narodowej w kraju. Decyzje k.j., które doprowadziły do podziału Europy na wolny świat oraz sowiecką strefę wpływów, straciły moc po rozpadzie 1989–90 bloku sowieckiego i 1991 — ZSRR.
