energia
 
Encyklopedia PWN
energia
[gr. enérgeia ‘działanie’],
podstawowa wielkość fizyczna charakteryzująca w sposób ilościowy układ materialny, określająca ruch jego składników oraz ich wzajemne oddziaływanie;
spełnia ściśle prawo zachowania (energii zachowania zasada). Stwierdzono, że wszystkie postacie ruchu przekształcają się w siebie nawzajem w ściśle określonych stosunkach ilościowych; właśnie ta okoliczność umożliwia wprowadzenie pojęcia energii, czyli pozwala mierzyć różne postacie ruchu i oddziaływania jedną miarą. Różnym rodzajom procesów fizycznych odpowiadają różne rodzaje energii: mechaniczna, elektromagnetyczna, grawitacyjna, jądrowa itd. (energia kinetyczna, energia potencjalna, energia jądrowa, energia elektryczna); rozgraniczenia te nie są jednak ścisłe. Stan ośrodka ciągłego lub pola charakteryzuje gęstość energii, czyli wielkość równa stosunkowi energii do objętości w otoczeniu danego punktu, oraz strumień energii — wektor równy iloczynowi gęstości energii i prędkości przemieszczania się jej w danym ośrodku (dla pola elektromagnetycznego jest to wektor Poyntinga–Umowa; fale elektromagnetyczne). W mechanice relatywistycznej energia ma ścisły związek z masą (Einsteina wzór). W mechanice kwantowej energia jest wielkością podlegającą kwantowaniu (hipoteza skwantowania energii) — w pewnych warunkach energia układu może przyjmować tylko wartości, które tworzą zbiór punktowy (nieciągły); dotyczy to zwłaszcza energii promieniowania jąder, atomów i cząsteczek oraz energii drgań i obrotów tych układów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia