gęstość energii
Encyklopedia PWN
wielkość fizyczna charakteryzująca rozkład przestrzenny rozważanej wielkości fizycznej, np. masy, siły, pędu, energii, ładunku elektrycznego;
energii rozpraszania zasada, zasada degradacji energii,
zasada stwierdzająca, że naturalny kierunek ewolucji każdego nierównowagowego (makroskopowego) układu izolowanego prowadzi do wyrównania początkowych niejednorodności temperatury, gęstości masy, ciśnienia itp.
energia
podstawowa wielkość fizyczna charakteryzująca w sposób ilościowy układ materialny, określająca ruch jego składników oraz ich wzajemne oddziaływanie;
[gr. enérgeia ‘działanie’],
energia odkształcenia sprężystego, energia sprężysta,
energia potencjalna nagromadzona w ciele sprężystym przy odkształcaniu wywołanym obciążeniem.
hipotetyczny ośrodek wypełniający cały Wszechświat, o niezwykłych właściwościach, takich jak ujemne ciśnienie.
funkcjonału gęstości teoria, ang. density functional theory (DFT),
teoria struktury elektronowej atomów i cząsteczek chem., wywodząca się z fundamentalnych pojęć mechaniki kwantowej;