hipoteza skwantowania energii

hipoteza skwantowania energii,

hipoteza wysunięta 1900 przez M. Plancka w celu wytłumaczenia rozkładu energii w widmie promieniowania ciała doskonale czarnego

skwantowanie energii przejawia się w postaci emisji lub absorpcji ściśle określonych porcji (kwantów) energii przez układ; w przypadku promieniowania elektromagnetycznego o częst. ν kwant energii jest równy hν, gdzie h jest stałą Plancka; koncepcja Plancka kwantów energii stanowi jedną z najważniejszych podstaw mechaniki kwantowej.