Einsteina wzór
 
Encyklopedia PWN
Einsteina wzór,
wzór E = mc2 wyrażający związek między energią całkowitą obiektu i jego masą (relatywistyczną) określoną wzorem (m0 — masa spoczynkowa, v — prędkość obiektu, c — prędkość światła w próżni);
w.E. został podany 1905 przez A. Einsteina jako jeden z podstawowych wzorów szczególnej teorii względności. Ze w.E. wynika wiele wniosków; do gł. należą: 1) ciało będące w spoczynku ma energię spoczynkową E0 = m0c2 odpowiadającą jego masie spoczynkowej m0; 2) układ mający energię E ma również masę m = E/c2, choćby nie miał masy spoczynkowej (jak np. foton). Energia spoczynkowa odpowiadająca masie 1g wynosi 9·1013J. W procesach, w których masa spoczynkowa zmieniła się o Δm0, wydziela się lub jest pochłaniana energia ΔE = Δm0c2 równa odpowiedniej zmianie energii spoczynkowej; na ogół tylko ułamek energii spoczynkowej zmienia się w inne formy energii; w procesach chem. (np. podczas spalania węgla) ubytek masy jest niezauważalnie mały, dopiero w procesach jądrowych (np. rozszczepienia jądra uranu, syntezy jąder wodoru w jądro helu) ma mierzalną wartość. Całkowita zmiana energii spoczynkowej i kinetycznej w energię elektromagnetyczną zachodzi podczas anihilacji par.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia