energia jądrowa

energia jądrowa, energia atomowa,

część energii wiązania jąder atomowych wyzwalająca się w procesach rozszczepienia ciężkich jąder oraz łączenia się (syntezy) jąder lekkich (reakcja jądrowa)

procesom tym towarzyszy wydzielanie się energii, gdyż energia wiązania w jądrze — przypadająca na jeden nukleon — ma wartość maks. dla jąder o średnich masach. Ilość energii uzyskiwana z rozszczepienia 1 kg uranu wynosi ok. 8,64 · 10¹³ J, co odpowiada energii otrzymywanej ze spalenia ponad 2,5 tys. ton węgla. Prace umożliwiające wyzwolenie energii jądrowej zapoczątkował 1934 E. Fermi doświadczeniami nad bombardowaniem uranu spowolnionymi neutronami. Szczególnie duże znaczenie miało odkrycie 1938 przez O. Hahna i F. Strassmanna rozszczepienia jądra uranu 235, a następnie stwierdzenie 1939–40, że w procesie rozszczepienia pojawiają się 2–3 swobodne neutrony; pozwoliło to wywołać reakcję jądrową łańcuchową i praktycznie wykorzystać energię jądrową Nie kontrolowana, przebiegająca z wielką szybkością, jądr. reakcja łańcuchowa zachodzi w bombach jądr.; w praktycznym wykorzystaniu energii jądrowej decydujące znaczenie ma możliwość regulowania przebiegu reakcji; zostało to zrealizowane w reaktorach jądrowych (E. Fermi 1942), wykorzystywanych m.in. w elektrowniach jądr. jako źródło ciepła.