osią
Encyklopedia PWN
astygmatyzm
fiz. jedna z wad układu opt. (aberracje układu optycznego), objawiająca się w ten sposób, że wąski pęk promieni świetlnych, wychodzących z punktu leżącego poza osią opt., po przejściu przez układ nie przecina się w jednym punkcie obrazowym, lecz wzdłuż 2 wzajemnie prostopadłych odcinków, zw. ogniskami astygmatycznymi.
[gr. a- ‘nie’, stigmḗ ‘kropka’],
elipsoida obrotowa spłaszczona, najbardziej zbliżona kształtem do powierzchni geoidy na całej Ziemi.
mat. pojęcie z zakresu geometrii rzutowej: wzajemnie jednoznaczne przekształcenie płaszczyzny rzutowej w siebie, które: 1) zachowuje współliniowość punktów, 2) nie zmienia położenia punktów na ustalonej prostej k, zw. osią h., 3) nie zmienia położenia danego punktu S, zw. środkiem homologii.
dział geometrii wykreślnej, w którym: 1) stosuje się rzutowanie prostokątne na rzutnię poziomą π1, zawierającą oś rzutów x i niekiedy nową oś rzutów x1; 2) przez rzuty poziome punktów (A′, B′, ...) prowadzi się proste odnoszące, prostopadłe do osi x, względnie x1, i od ich przecięć z osiami odkłada się na nich odcinki mierzące wysokości rzutowanych punktów; ich końce to rzuty pionowe (A″, B″, ...) oraz rzuty trzecie (A‴, B‴, ...) tych punktów.
zestaw elementów optycznych (soczewek, zwierciadeł, pryzmatów, płytek, elementów dyspersyjnych), tworzących obrazy przedmiotów lub przetwarzających wiązki promieni wysyłanych przez źródło światła (np. obiektyw, okular, kondensor);
