astygmatyzm
 
Encyklopedia PWN
astygmatyzm
[gr. a- ‘nie’, stigmḗ ‘kropka’],
fiz. jedna z wad układu opt. (aberracje układu optycznego), objawiająca się w ten sposób, że wąski pęk promieni świetlnych, wychodzących z punktu leżącego poza osią opt., po przejściu przez układ nie przecina się w jednym punkcie obrazowym, lecz wzdłuż 2 wzajemnie prostopadłych odcinków, zw. ogniskami astygmatycznymi.
W osiowo-symetrycznych układach opt. wskutek astygmatyzmu obraz punktu położonego poza osią opt. układu nie tworzy punktu, lecz 2 linie ogniskowe, z których jedna leży w płaszczyźnie padania, obejmującej oś soczewki i przedmiot punktowy, a druga jest do tej płaszczyzny prostopadła; astygmatyzm występuje również dla wiązek osiowych, gdy soczewki są niesferyczne (np. cylindryczne); astygmatyzm tego typu wykazuje często oko ludzkie (niezborność).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Astygmatyzm. Bieg promieni z punktu P2 w przypadku astygmatyzmu; FM i FS ogniska astygmatyczne południkowe i równoleżnikowerys. J. Babicki, L. Maminajszwili/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia