osią

Encyklopedia PWN

wiązanie chemiczne utworzone przez elektrony opisane orbitalem molekularnym antysymetrycznym względem odbicia w płaszczyźnie przechodzącej przez oś wiązania.

wiecha,

bot. typ kwiatostanu groniastego;

Włochy. Historia.

współrzędne biegunowe,

mat. uporządkowana para liczb rzeczywistych r i φ, określająca położenie dowolnego punktu M na płaszczyźnie: r jest odległością punktu M od początku układu O (biegun), natomiast φ, zwana niekiedy amplitudą — miarą kąta zawartego między ustaloną półprostą o początku w O (oś biegunowa OX) a wektorem wodzącym punktu M (kąt ten jest kątem skierowanym dodatnio zorientowanym;

znak szczytowy,

żegl. znak w kształcie 1 lub 2 identycznych figur geom. położonych jedna nad drugą, umieszczony na wierzchołku znaku nawigacyjnego lub znaku żeglugowego;

żyła,

geol. wypełnienie szczeliny skalnej przez zakrzepłą magmę lub skupienie minerałów;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>