osią
Encyklopedia PWN
trasa
[niem.]:
triangulacja
geod. metoda wyznaczania współrzędnych punktów geodezyjnych w terenie za pomocą układu trójkątów tworzących sieć triangulacyjną;
[łac. triangulum ‘trójkąt’],
użyteczna skala naświetleń, użyteczna rozpiętość naświetleń,
fot. pojęcie stosowane w sensytometrii, określające pojemność informacyjną danego materiału światłoczułego;
mat. bryła obrotowa ograniczona powierzchnią cylindryczną o kierownicy będącej okręgiem i 2 prostopadłymi do tej powierzchni płaszczyznami, zwanymi płaszczyznami podstaw walca;
Warkocz Bereniki, łac. Coma Berenices,
gwiazdozbiór nieba północnego;
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
