osią
Encyklopedia PWN
mat. jedno z podstawowych pojęć algebry liniowej; funkcję f z przestrzeni liniowej V w przestrzeń liniową W, f: V → W, gdzie V i W są przestrzeniami liniowymi nad tym samym ciałem K, nazywa się p.l., jeżeli zachodzi równość f(λx + μy) = λf(x) + μf(y) dla dowolnych λ, μ ∈ K i x, y ∈ V.
reflektor
rodzaj oprawy oświetleniowej, która dzięki połączeniu właściwości kształtu geom. odbłyśnika (najczęściej paraboloidalnego) z kierunkowym charakterem odbicia światła koncentruje wiązkę świetlną, odbitą od lustra, w wąskim kącie przestrzennym otaczającym oś optyczną;
[łac.],
austr. konstruktor samolotów i samochodów;
pojazd drogowy silnikowy, dwuśladowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przeznaczony do przewozu osób i/lub ładunku, ciągnięcia przyczep albo wykonywania określonych czynności (np. samochód diagnostyczny);
skala
metrol. zasada odwzorowania zbioru elementów (np. zjawisk, liczb, wartości wielkości) na inny zbiór, którego elementy są jednoznacznie związane z elementami zbioru przekształcanego;
[łac.],
Skaliste, Góry, Rocky Mountains ,
góry w zachodniej części Ameryki Północnej, wschodnia część Kordylierów;