osią
Encyklopedia PWN
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych ([łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
) określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
paraboloida
mat. powierzchnia powstała przez przesuwanie równoległe paraboli po innej paraboli, mającej równoległą oś symetrii i leżącej w płaszczyźnie prostopadłej;
[gr.],
symetria
mat.:
[gr., ‘współmierność’],
mat. przekształcenie afiniczne mające na płaszczyźnie (w przestrzeni) prostą (płaszczyznę) punktów stałych, nazywaną osią (płaszczyzną) symetrii skośnej, w którym dla pozostałych punktów środek odcinka łączącego punkt z jego obrazem w symetrii skośnej leży na osi (płaszczyźnie) symetrii skośnej, a wszystkie te odcinki mają ten sam kierunek;
hutn. proces przeróbki plast., nadający żądany kształt i wymiary półwyrobom (walcowanie wlewków na kęsiska, kęsisk m.in. na kęsy) i wyrobom metalowym (walcowane wyroby) dzięki odkształceniu metalu między obracającymi się walcami lub niekiedy (np. w. gwintów) — przesuwającymi się szczękami.
żyroskop kursowy lotniczy, giroskop kursowy lotniczy,
przyrząd pokładowy do wyznaczania kursu statku powietrznego (np. samolotu);
