przekształcenie afiniczne
 
Encyklopedia PWN
przekształcenie afiniczne,
mat. wzajemnie jednoznaczne przekształcenie przestrzeni euklidesowej (dowolnego wymiaru) na siebie przeprowadzające proste na proste;
na płaszczyźnie jest dane (we współrz. kartezjańskich) wzorami:
x′ = c11x + c12y + c13,
y′ = c21x + c22y + c23,
gdzie c11c22 – c12c21 ≠ 0.
Przekształceniami afinicznymi są w szczególności izometrie, podobieństwa, powinowactwa osiowe. Przy przekształceniu afinicznym proste równoległe przechodzą w proste równoległe, środek odcinka w środek odcinka, ale np. długości odcinków i kąty ulegają na ogół zmianie. Przekształcenia afiniczne tworzą grupę przekształceń.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia