symetria skośna,
mat. przekształcenie afiniczne mające na płaszczyźnie (w przestrzeni) prostą (płaszczyznę) punktów stałych, nazywaną osią (płaszczyzną) symetrii skośnej, w którym dla pozostałych punktów środek odcinka łączącego punkt z jego obrazem w symetrii skośnej leży na osi (płaszczyźnie) symetrii skośnej, a wszystkie te odcinki mają ten sam kierunek;
symetria skośna
Encyklopedia PWN
gdy kierunek ten jest prostopadły do osi (płaszczyzny), jest to symetria osiowa (płaszczyznowa symetria); symetria skośna jest przekształceniem ekwiafinicznym, tj. przekształca każdą figurę na figurę o tym samym polu.