fotoelektryczne zjawiska
 
Encyklopedia PWN
fotoelektryczne zjawiska,
zjawiska elektr. zachodzące w ciałach pod wpływem padającego na nie promieniowania elektromagnetycznego (z zakresu opt.);
polegają na przekazywaniu poszczególnym elektronom energii pochłanianych przez ciało fotonów. Jeśli pochłonięcie fotonów powoduje przejście elektronów z pasma walencyjnego do pasma przewodnictwa (pasmowa teoria ciała stałego) i zwiększenie koncentracji nośników prądu (elektronów i dziur), zjawisko jest zwane zjawiskiem fotoelektrycznym wewnętrznym i przejawia się bądź w zwiększeniu przewodnictwa półprzewodnika lub dielektryka (fotoprzewodnictwo), bądź w powstaniu siły elektromotorycznej np. na złączu 2 półprzewodników lub półprzewodnika z metalem (fotowoltaiczne zjawisko). Jeśli energia fotonu jest wystarczająca do spowodowania wyrzucenia elektronu na zewnątrz ciała, zachodzi zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne, zw. też emisją fotoelektronową lub fotoemisją. Zjawisko fotoelektr. zewnętrzne odkryli niezależnie od siebie fizycy niem. H. Hertz (1887) i W. Hallwachs (1888); jego wyjaśnienie na podstawie teorii kwantów podał 1905 A. Einstein.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia