fotodetektor
 
Encyklopedia PWN
fotodetektor
[gr.-łac.],
detektor fotoelektryczny,
przyrząd stosowany do wykrywania i/lub pomiaru parametrów promieniowania elektromagnetycznego (z zakresu opt.), którego zasada działania opiera się na zjawisku fotoelektrycznym zewn. (lampa fotoelektronowa) lub wewn. (f. półprzewodnikowe);
ze względu na konstrukcję rozróżnia się f.: dyskretne (fotorezystor, fotodioda, fototranzystor, fototyrystor, fotopowielacz) i scalone (przetwornik CCD lub matryca fotodetektorowa, składająca się z wielu elementów ułożonych w wiersze i kolumny, znajdujące się w stałych odległościach od siebie); f. są stosowane w technice laserowej, termowizji, automatycznych układach zabezpieczających i sterujących oraz optoelektronice; ważnym obszarem zastosowań f., szczególnie f. podczerwieni (detektor podczerwieni), są zastosowania militarne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia