biologia komórki
 
Encyklopedia PWN
biologia komórki,
dyscyplina biologii zajmująca się budową i czynnościami komórek oraz ich składników; wywodzi się z cytologii, nauki powstałej w XIX w.
Współczesne metody badań biologii komórki opierają się na cytochemii, biochemii, biofizyce oraz immunologii; treścią badań są przede wszystkim zagadnienia biologii i patologii molekularnej; techniki hodowli tkanek, mikromanipulacji oraz badań frakcji subkomórkowych pozwalają na uściślanie badań komórki, zrozumienie mechanizmu działania żywej komórki; rozwój biologii komórki wiąże się ściśle z odkryciem i doskonaleniem mikroskopu; 1665 R. Hooke w Micrographia curiosa ogłosił, że organizmy składają się z komórek; jądro komórkowe odkrył 1831 R. Brown, a pojęcie protoplazmy jako substancji żywej wprowadził 1839 J.E. Purkyně; w tym okresie została też sformułowana (przez T. Schwanna i M. Schleidena) teoria komórkowej budowy wszystkich organizmów żywych; nowoczesną definicję komórki, jako bryłki żywej masy protoplazmatycznej zawierającej jądro, podał 1861 M. Schultze; dalszy rozwój biologii komórki poszedł w kierunku badań nie tylko morfologicznych (np. odkrycia różnych struktur komórkowych), lecz również fizjologicznych, cytogenetycznych (np. wyjaśnienie roli chromosomów w dziedziczeniu), chemicznych oraz badań submikroskopowej budowy komórki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia