chromatyna

chromatyna

[gr. chrṓma ‘barwa’],

genet. podstawowy składnik chromosomów;

jest zbudowana z DNA i białek histonowych; DNA oplata kolejne kompleksy histonów, tworząc nukleosomy, natomiast w formie niezwiązanej występuje wyłącznie na krótkich odcinkach pomiędzy nimi (łącznik); silnie zespiralizowana forma, w jakiej występuje DNA w chromatynie, jest pierwszym poziomem organizacji zapewniającej upakowanie w jądrze komórkowym cząsteczek DNA o łącznej długości ok. 1–2 m; wyróżnia się 2 podstawowe formy chromatyny: heterochromatyna (silnie skondensowana i nie ulegająca transkrypcji) i euchromatyna (o luźniejszej strukturze umożliwiającej transkrypcję).