heterochromatyna

Encyklopedia PWN

heterochromatyna
[gr.],
genet. obszary chromatyny, które wykazują wysoki stopień kondensacji (nawet podczas interfazy barwią się intensywnie barwnikiem Feulgena);
dyminucja chromatyny,
eliminacja i degradacja części chromatyny;
chromatyna
[gr. chrṓma ‘barwa’],
genet. podstawowy składnik chromosomów;
jądro komórkowe, nukleus,
biol. organellum zawierające główny zasób informacji genetycznej (ok. 99%) zakodowanej w DNA chromatyny (pozostała część informacji jest zawarta w DNA mitochondriów oraz plastydów roślin i fotoautotroficznych Protista).
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia