melodyczny

Encyklopedia PWN

intonacja

[łac.],

muz.:

katarynka

[niem.],

mech. instrument muz. z grupy aerofonów;

kontrapunkt

[łac.],

muz. technika kompozytorska polegająca na snuciu 2 lub więcej niezależnych od siebie, ale w trakcie wykonania współbrzmiących ze sobą linii melodycznych, tworzonych wg określonych zasad tonalnych, harmonicznych i rytmicznych (polifonia);

lira

[gr.],

instrument muz. z grupy chordofonów szarpanych lub smyczkowych;

melodia

[gr.],

jeden z gł. elementów dzieła muz. (obok rytmu, harmonii, dynamiki, agogiki, barwy dźwięku i formy); następstwo dźwięków różnej wysokości, zwykle porządkowanych wg określonych zasad tonalnych (tonalność), rytmiczno-metrycznych i formalnych.

polifonia

[gr.],

muz. rodzaj faktury wynikający z występowania w utworze kilku niezależnych, lecz skoordynowanych ze sobą linii melodycznych, w przeciwieństwie do homofonii; także technika kompozytorska polegająca na prowadzeniu, zgodnie z regułami kontrapunktu, jednocześnie 2 lub więcej linii melodycznych.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>