agogika
muz. całokształt zjawisk związanych z ruchliwością i tempem przebiegu utworu muzycznego;
[gr. agōgḗ ‘prowadzenie’, ‘kierowanie’],
agogika
Encyklopedia PWN
jeden z tzw. elementów muz. (prócz np. melodii, harmonii, rytmu, dynamiki); zmianom agogiki w utworze muz. towarzyszą często zmiany dynamiki, np. zwalnianiu tempa (ritardando) towarzyszy ściszanie (diminuendo), przyspieszaniu (accelerando) — gra coraz głośniejsza (crescendo); termin „agogika” został wprowadzony do teorii muzyki przez H. Riemanna (Musikalische Dynamik und Agogik 1884) — pierwotnie na określenie swobodnych odchyleń od tempa (np. rubato), obecnie rozumiany szerzej.
