katarynka
mech. instrument muz. z grupy aerofonów;
[niem.],
katarynka
Encyklopedia PWN
piszczałki wargowe, miechy, mechanizm rozdzielający powietrze, wałek melodyczny z odpowiednią perforacją; kręcenie korbą uruchamia miechy tłoczące powietrze do wiatrownicy i powoduje obrót wałka melodycznego, który w odpowiedniej kolejności kieruje strumień powietrza do właściwej piszczałki; wynaleziona w 1. poł. XVIII w. przez G. Barbariego, rozpowszechniła się w Europie, zwłaszcza w XIX w.
