- w religii staroż. Rzymu święto (23 II) ku czci Terminusa [łac. terminus ‘znak graniczny’], boga granic, którego posągi kultowe miały postać hermy;
- mit. gr. → Tetyda.
-
Tetyda, Tēthýs,mit. gr. w Teogonii Hezjoda najmłodsza z tytanid, córka Uranosa i Gai; jako małżonka Okeanosa uosabia żeńską płodność wód; matka wszystkich rzek świata;
-
Tetyda, Thétis,mit. gr. bogini mor.;
-
tradycjaprzekazywane z pokolenia na pokolenie treści kulturowe (obyczaje, poglądy, wierzenia, sposoby myślenia i zachowania, normy postępowania itp.) wyróżnione przez daną zbiorowość, na podstawie określonej hierarchii wartości, z całokształtu dziedzictwa kulturowego jako społecznie doniosłe dla teraźniejszości i przyszłości; także proces przekazywania tych treści kulturowych, dokonujący się w danej zbiorowości.[łac. traditio ‘wręczenie’, ‘oddanie’],
-
Tradycjareligiozn. idea Tradycji jest zakorzeniona w Biblii.[łac.],
- mat. figura geometryczna płaska będąca zbiorem punktów płaszczyzny ograniczonym łamaną zamkniętą, złożoną z 3 odcinków a, b, c, zwanych bokami trójkąta;
-
tryteizmw teologii chrześc. pogląd sprzeczny z doktryną, negujący jedność natury (istoty) 3 osób Trójcy Świętej,[gr. treís ‘trzy’, theós ‘bóg’],
-
tryteizmw teologii chrześc. sprzeczny z doktryną pogląd negujący jedność natury 3 osób Trójcy Świętej, będący skutkiem błędnego utożsamienia pojęć natury i osoby[gr.],
-
Tryton, Trítōn,mit. gr. bóstwo morskie z orszaku Posejdona;
-
Tyfon, Typhṓn,mit. gr. potwór, ostatni przeciwnik Zeusa w walce o władzę nad światem;
- uczeń i towarzysz św. Pawła z Tarsu;
- w mitologii germańskiej bóg wojny, prawa i sprawiedliwości, pochodzący z rodu asów;
- uczeń św. Pawła z Tarsu, któremu towarzyszył na tzw. soborze jerozolimskim (ok. 49 r.);
- w islamie — społeczność wiernych, społeczność muzułmańska;
- wspólnota Kościołów starokatol. (starokatolicyzm), powołana 1889 w Utrechcie;
- → Unia Utrechcka.
- książę czeski od ok. 921; syn czeskiego ks. Wratysława i lutyckiej księżniczki Drahomiry, wnuk św. Ludmiły.
-
wagatechn. przyrząd pomiarowy do wyznaczania masy ciała (ładunku) przez wykorzystanie działania na to ciało siły grawitacji.[niem.],
- gnostyk chrześc., pochodzący z Egiptu;