• w religii staroż. Rzymu święto (23 II) ku czci Terminusa [łac. terminus ‘znak graniczny’], boga granic, którego posągi kultowe miały postać hermy;
  • mit. gr. → Tetyda.
  • Tetyda, Tēthýs,
    mit. gr. w Teogonii Hezjoda najmłodsza z tytanid, córka Uranosa i Gai; jako małżonka Okeanosa uosabia żeńską płodność wód; matka wszystkich rzek świata;
  • Tetyda, Thétis,
    mit. gr. bogini mor.;
  • tradycja
    [łac. traditio ‘wręczenie’, ‘oddanie’],
    przekazywane z pokolenia na pokolenie treści kulturowe (obyczaje, poglądy, wierzenia, sposoby myślenia i zachowania, normy postępowania itp.) wyróżnione przez daną zbiorowość, na podstawie określonej hierarchii wartości, z całokształtu dziedzictwa kulturowego jako społecznie doniosłe dla teraźniejszości i przyszłości; także proces przekazywania tych treści kulturowych, dokonujący się w danej zbiorowości.
  • Tradycja
    [łac.],
    religiozn. idea Tradycji jest zakorzeniona w Biblii.
  • mat. figura geometryczna płaska będąca zbiorem punktów płaszczyzny ograniczonym łamaną zamkniętą, złożoną z 3 odcinków a, b, c, zwanych bokami trójkąta;
  • tryteizm
    [gr. treís ‘trzy’, theós ‘bóg’],
    w teologii chrześc. pogląd sprzeczny z doktryną, negujący jedność natury (istoty) 3 osób Trójcy Świętej,
  • tryteizm
    [gr.],
    w teologii chrześc. sprzeczny z doktryną pogląd negujący jedność natury 3 osób Trójcy Świętej, będący skutkiem błędnego utożsamienia pojęć natury i osoby
  • Tryton, Trítōn,
    mit. gr. bóstwo morskie z orszaku Posejdona;
  • Tyfon, Typhṓn,
    mit. gr. potwór, ostatni przeciwnik Zeusa w walce o władzę nad światem;
  • Tymoteusz, Tymoteusz z Efezu, święty, ur. ok. 30 r., zm. ok. 97 r.,
    uczeń i towarzysz św. Pawła z Tarsu;
  • w mitologii germańskiej bóg wojny, prawa i sprawiedliwości, pochodzący z rodu asów;
  • Tytus, święty, I w.,
    uczeń św. Pawła z Tarsu, któremu towarzyszył na tzw. soborze jerozolimskim (ok. 49 r.);
  • w islamie — społeczność wiernych, społeczność muzułmańska;
  • wspólnota Kościołów starokatol. (starokatolicyzm), powołana 1889 w Utrechcie;
  • → Unia Utrechcka.
  • Wacław, z dynastii Przemyślidów, święty, ur. ok. 905, zm. 935, Stará Boleslav,
    książę czeski od ok. 921; syn czeskiego ks. Wratysława i lutyckiej księżniczki Drahomiry, wnuk św. Ludmiły.
  • waga
    [niem.],
    techn. przyrząd pomiarowy do wyznaczania masy ciała (ładunku) przez wykorzystanie działania na to ciało siły grawitacji.
  • Walentyn, Valentinus, data ur. nieznana, zm. ok. 165,
    gnostyk chrześc., pochodzący z Egiptu;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia