• Scylla i Charybda, Skýlla, Chárybdis,
    mit. gr. według Odysei dwa potwory morskie mieszkające w wąskiej cieśninie (później utożsamianej z Cieśniną Mesyńską), którą musiał przepłynąć Odyseusz;
  • Sebastian, święty, żył w IV w.,
    męczennik; jeden z najpopularniejszych świętych we wczesnym chrześciajaństwie zachodnim; już w IV w. jego kult był znany w Mediolanie; wg tradycji oficer gwardii cesarskiej skazany za ces. Dioklecjana na śmierć podczas prześladowań chrześcijan;
  • Selene
    [gr., ‘księżyc’],
    mit. gr. bogini księżyca;
  • Sem,
    jeden z 3 biblijnych synów Noego (obok Chama i Jafeta);
  • senior
    [łac., ‘starszy’],
    przełożony zboru w części Kościołów ewangelickich.
  • serce,
    narząd mięśniowy, którego skurcze wywołują krążenie krwi;
  • Set,
    postać bibl., w Księdze Rodzaju trzeci syn Adama i Ewy
  • Set:
  • Sfinks, gr. Sphígx,
    mit. gr. potwór o głowie kobiety, tułowiu, łapach i ogonie lwa oraz ptasich skrzydłach;
  • Sin
    [sumer.],
    akadyjskie Nanna,
    mit. babil.-asyr. w religiach starożytnej Mezopotamii bóg księżyca;
  • Siwa,
    jeden z 3 gł. bogów hinduizmu, → Śiwa.
  • sobór,
    zgromadzenie biskupów całego Kościoła; → sobory powszechne.
  • Sol
    [łac., ‘słońce’],
    w religii starożytnego Rzymu bóg słońca;
  • soma
    [sanskr.],
    roślina, z której w staroż. Indiach wytłaczano kultowy napój oszałamiający (o działaniu halucynogennym), noszący tę samą nazwę;
  • Stentor, Sténtōr,
    mit. gr. w Iliadzie herold o „spiżowym głosie” donośnym jak krzyk 50 mężów;
  • suma
    [łac. summa ‘najwyższa’],
    rodzaj scholastycznych podręczników, → summa.
  • suma, summa
    [łac., ‘najwyższa’],
  • Sur
    [tamilskie cur ‘strach’, ‘cierpienie’],
    Suran, Surapadman,
    w mitologii tamilskiej demon, uosobienie sił zła, chaosu, ciemności;
  • sura, sūra,
    rozdział Koranu dzielący się na ajaty;
  • sutra
    [sanskr. sūtra ‘nić’, ‘sznur’],
    upawita,
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia