• sutra
    [sanskr. sūtra ‘nić’, ‘sznur’],
    w literaturze staroind. nazwa klasy tekstów, zwięzłych wypowiedzi lub formuł o charakterze aforyzmu, „łączących w jeden sznur” zasady postępowania, kolejne kroki procedury rytualnej, podstawowe dziedziny wiedzy (gramatyka, fonetyka, metryka, astronomia), założenia systemu rel.-filoz. (Brahmasutra).
  • syllabus
    [łac.< gr. sýllabos ‘zestawienie’],
    sylabus,
    spis poglądów sprzecznych z doktryną Kościoła rzymskokatolickiego.
  • symbol
    [gr. sýmbolon ‘znak rozpoznawczy’],
    filoz. każdy znak właściwy należący do podklasy znaków zastępczych, pełniący funkcję substytucji, tj. zastępowania określonego przedmiotu (lub pojęcia abstrakcyjnego, stanu rzeczy, zdarzenia itd.), wywołujący w umyśle określone stany psychiczne i emocjonalne (wyobrażenia, przeżycia) związane z tym właśnie przedmiotem.
  • Syn Marnotrawny,
    motyw ikonograficzny oparty na bibl. przypowieści o synu marnotrawnym;
  • synergizm
    [łac. < gr.],
  • synergizm
    [łac. < gr.],
    religiozn.
  • synkretyzm
    [gr. synkrētismós ‘połączenie’],
    łączenie w jedną, zwykle niespójną całość różnych, niekiedy nawet wzajemnie sprzecznych poglądów religijnych, filozoficznych, społecznych;
  • syreny, Seirḗnes,
    mit. gr. bajeczne postaci żeńskie wywodzące się z morskich opowieści;
  • Syrinks, Sýrigx,
    mit. gr. piękna arkadyjska nimfa naśladująca Artemidę w dziewictwie i sztuce łowieckiej;
  • Syriusz,
    mit. gr. pies Oriona
  • szatan
    [gr. satanás < hebr. sātān ‘przeciwnik’, ‘oskarżyciel’, ‘oszczerca’],
    w Biblii oraz w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie (szejtan) nadziemska istota wroga człowiekowi;
  • Szu,
    w religii staroż. Egiptu personifikacja blasku słonecznego i powietrza — warunków niezbędnych do powstania i trwania życia;
  • Szymański Antoni, kryptonimy A. S., Sz., pseud. Antoni Hoffen, Dr A. S-ki, ur. 27 X 1881, Praszka (pow. Wieluń), zm. 9 X 1942, Bełżce,
    ksiądz, etyk; przedstawiciel katol. myśli społecznej;
  • Szymon,
    jeden z apostołów Jezusa, → Piotr.
  • śmierć,
    filoz., religiozn.:
  • Tabor Wymowa,
    pojedyncza góra (588 m) w Galilei (północna część Izraela), na południowy zachód od Jez. Tyberiadzkiego;
  • Talia,
    mit. gr. jedna z muz (muzy).
  • Tantal, Tántalos,
    mit. gr. król okolic Sypilos w Lidii (obecnie Manisa Dağları, Turcja),
  • Tara,
    w buddyzmie mahajanistyczno-tantrycznym — bogini, towarzyszka bodhisattwy Awalokiteśwary.
  • te,
    jedno z gł. pojęć chiń. filozofii, → de.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia