tryteizm
 
Encyklopedia PWN
tryteizm
[gr.],
w teologii chrześc. sprzeczny z doktryną pogląd negujący jedność natury 3 osób Trójcy Świętej, będący skutkiem błędnego utożsamienia pojęć natury i osoby
zapoczątkowany w VI w. przez zwolenników monofizytyzmu (m.in. Jana Filiponosa), później przez różne odłamy antytrynitaryzmu; w średniowieczu (XI–XII w.) uzasadniany na podstawie nominalizmu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia