funkcja falowa

funkcja falowa,

fiz. w mechanice kwantowej funkcja opisująca stan układu fizycznego (np. cząstki);

jest na ogół funkcją zespoloną czasu i współrz. przestrzennych cząstki (lub składowych jej pędu) ψ =ψ (q₁, q₂,... , q_f, t), gdzie f jest liczbą stopni swobody układu; funkcja falowa jest rozwiązaniem równania falowego, którego postać zależy od konkretnego problemu i od stosowanych przybliżeń (np. równanie Schrödingera). Znajomość funkcji falowej stanu układu pozwala wyznaczyć prawdopodobieństwo, że dowolna wielkość fiz. przyjmie daną wartość liczbową, a także pozwala wyznaczyć wartość średnią dowolnej wielkości fiz. w tym stanie; pojęcie funkcji falowej wprowadził 1926 E. Schrödinger.