obrotowy

Encyklopedia PWN

[łac.],

urządzenie do oddzielania cząstek od cieczy lub gazów przez filtrację;

[łac. creditum ‘pożyczka’, ‘dług’],

ekon. pożyczka, transakcja polegająca na tym, że: jedna ze stron (wierzyciel lub kredytodawca) stawia do dyspozycji drugiej strony środki pieniężne, dobra realne bądź inne świadczenia albo zobowiązuje się pokrywać do określonej wysokości jej zadłużenie bądź wykonywać dyspozycje płatnicze; druga strona (dłużnik lub kredytobiorca) zwraca w ustalonych terminach równowartość wykorzystanych środków, a ponadto płaci kredytodawcy wynagrodzenie za korzystanie z tych środków w postaci oprocentowania (procent) liczonego proporcjonalnie do sumy i okresu wykorzystania kredytu; dla dłużnika otrzymanie kredytu oznacza powstanie zobowiązania (długu).

księgi rachunkowe,

ekon. urządzenia księgowe stosowane w jednostkach prowadzących rachunkowość, służące do rejestracji operacji gospodarczych.

obrotomierz, tachometr,

przyrząd do mierzenia prędkości obrotowej;

prędkościomierz, szybkościomierz,

przyrząd do pomiaru prędkości pojazdu, statku powietrznego (prędkościomierz lotniczy) lub płynu (anemometr);

prędkość,

podstawowa, wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca ruch.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>